Gatzaga Buradonen espiritua

Blogak herri ezezagun, bakar eta abegikor baten kronika egiten du herriko bost biztanlerekin.
Julio Flor / Gatzaga Buradon
Arabako Errioxako herririk txikienetakoa den Gatzaga Buradoni kantatuz, landa-garapenari, sendotasunari eta zaurgarritasunari kantatu nahi diot gaur. Bertako bost herritarrekin, Iñaki, Leire, Marije, Ana Isabel eta Tarekekin, hainbeste aldiz, zarata mediatikotik urrun ezkutatzen den magia abestea.
Eskualdearen mutur batean dago, eta herrian hiltzen den errepide batetik iristen da bertara. Laurogei pertsona bizi dira bertan, lotura sendoekin, eta beren bizitzaren sentimendu handia dute.
Gizateriaren sumendia
Herriko tabernan bost biztanleren ondoan eserita, taberna bakarrak, duela egun batzuk berriz ireki zenak, zentzua hartzen du Robespierre idazlearen, Frantziako Iraultzaren buruzagiaren, esaldi hark. “Herrikoa naiz, ez naiz hori baino gehiago izan, hori besterik ez dut izan nahi”.
Hain urrun, ia ertzean, Gatzaga gizateriaren sumendi bat da. Hain txikia eta hain handia, non ezberdinen arteko bizikidetza ona santua eta keinua baita hemen. Zer esan umoreari buruz, festei buruz, tradizioei buruz, herri txiki honi buruz egiten duen guztia, arku ireki eta aterik gabeko harresi zati baten atzean etengabe besarkatzen duena.